«بهرهگيري حداكثري از ظرفيتهاي حداقلي در روابط ايران و اكراين»
روابط ايران و اكراين طي سالهاي پس از فروپاشي شوروي، برخلاف روابط تهران با بسياري از كشورهاي حوزة «سيآياس» از روسيه تا آسياي مركزي و قفقاز، توسعة چنداني نداشته است. هرچند برخي بر اين تأكيدند كه علت اصلي اين امر فقدان بسترهاي بايسته براي گسترش روابط است، اما مداقه در برخي حوزهها از جمله تبادل دانشجو، هوافضا و توريسم نشان ميدهد كه طرفين زمينههايي براي تعامل بيشتر دارند. موسسه مطالعات ايران و اوراسيا در همين راستا، به تبع سفر گروه پارلماني اكراين به ايران و به منظور بررسي دقيقتر چيستي، ابعاد و دورنماي روابط تهران و كييِف، گفتگويي را به صورت مشترك با يوگن دميتروويچ دوبرياك، رئيس گروه پارلماني دوستي ايران و اكراين و تاراس چرنوويل، معاون ايشان انجام داده كه مشروح آن در ادامه از نظر ميگذرد؛