بیکدلی در آستانه سفر «محمد جواد ظریف» وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران به آنکارا با انتشار مقاله ای در روزنامه ینی شفق ترکیه با یادآوری اینکه ایران و ترکیه دو کشور منطقه خاورمیانه هستند و هیچ ایرانی و هیچ ترکی درباره مزایای همکاری، دوستی وهمگرایی این دو کشور شک و شبهه ای ندارند.
وی نوشت: همکاری دو کشور در سالهای اخیر در حوزه اقتصادی پیشرفت های خوبی داشته و مناسبات مردم هم تقویت شده است. سران دو کشور در 2 سال گذشته سه بار دیدار کرده و بارها گفت وگوی تلفنی داشته اند. شورای عالی روابط تشکیل شده و سازو کارهای رسمی متعددی برای تقویت روابط فعال است.
بیکدلی با یادآوری اینکه قالی باقی یک هنر مشترک بین دو کشور است، نوشت: قالی بافی تنها یک هنر نیست بلکه مظهر یک فرهنگ است. باید با صبر و دانش نقشه ای با ارزش گره به گره زد تا یک اثر ارزشمند ایجاد شود. سیاست خارجی ما باید از این فرهنگ درس بگیرد و صبورانه برای بافت نقشه ای از همگرایی دو کشور تلاش کند. 
سفیر ایران در ترکیه با یادآوری اینکه تار و پود فرش روابط ما مشترکات فرهنگی و تاریخی است، افزود: شناخت بیشتر دو ملت از یکدیگر ایجاد تار و پود محکم را فراهم می کند. همکاری علمی، دانشگاهی، فرهنگی و گردشگری به ما اثبات می کند که دو کشور با ریشه های مستحکم و منافع و سرنوشت مشترک هستیم . 
بیکدلی افزود: گره های اقتصادی در بخش های انرژی، حمل و نقل ،صنعت و تجارت برای شکل دادن به هم گرایی دو کشور بسیار مهم هستند و نقش همکاری های اقتصادی به خصوص زمانی که در برخی موضوع های منطقه اختلاف نظر وجود دارد، مهمتر می شود.
وی با یادآوری اینکه هر یک از دو کشور ایران و ترکیه خصوصیات ویژه خود در زمینه های مختلف را دارند، نوشت: روابط ایران و ترکیه پدیده ای تعیین کننده برای دو کشور است .
به نوشته سفیر ایران در آنکارا، هر ایرانی و هر ترکی جدای از نگاه بلند برادری اسلامی و تشکیل امت واحد در رابطه ایران و ترکیه منافعی ملموس برای خود می یابد. 
بیکدلی با تاکید بر اینکه راه چاره برای مشکلات دو کشور و منطقه همگرایی منطقه ای است افزود: ایران و ترکیه در این اتحادیه و هم گرایی نقش محوری دارند.
وی تاکید کرد: ما باید با با صبر و با نقشه ای از دوستی و اتحاد پیوند های روابط ایران و ترکیه را تقویت بکنیم. شاید عده ای از این طرح خوششان نمی آید و موانع بر سر بافته شدن فرش دوستی ایجاد می کنند ولی ما از این مساله دلسرد نمی شویم. دشمنان کار خود را می کنند ولی مهم این است ما چه می کنیم.