تهران - كارشناسان مسائل اكو در نشست تخصصي 'نقش و جايگاه سازمان اكو در سياست منطقه اي اورآسيا' برگزاري اجلاس سران اين سازمان در استانبول را راهي براي بومي كردن امنيت بدون دخالت خارجي عنوان كردند.

به گزارش خبرنگار سياسي ايرنا، 'مهدي سنايي' از اعضاي كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس با اشاره به اهميت سازمان اكو در تقويت همكاري هاي منطقه اي، روند فعاليت اين سازمان را روبه رشد و مثبت ارزيابي كرد و افزود: سفر رييس جمهوري اسلامي ايران به تركيه براي شركت در اجلاس سران اكو از جهات مختلف داراي اهميت است.
وي يكي از مهمترين زواياي اهميت اين سفر را خنثي كردن تلاش دشمنان براي منزوي نشان دادن ايران توصيف و ابراز اميدواري كرد كه اين سفر و اعلاميه پاياني اجلاس موجب تقويت همكاري هاي منطقه اي و استفاده از امنيت بومي براي حل و فصل بحران هاي موجود در منطقه باشد.
وي با ارائه آمار و اطلاعات اقتصادي و با اشاره به اين موضوع كه اكو با وسعت جغرافيايي و جمعيتي خود يكي از بزرگترين اتحاديه هاي منطقه اي است خاطر نشان كرد: اعضاي اكو كشورهايي از منطقه اورآسيا تا خليج فارس و از درياي سياه و مديترانه تا شرق در مرزهاي چين بوده و به همين دليل از اهميت ژئو اكونوميك و ژئو استراتژيك فراواني برخوردار است.
وي با تاكيد بر روند روبه پيشرفت اكو گفت: آمارها نشان مي دهند كه حجم تجارت منطقه اي نسبت به كل تجارت خارجي اعضا از 5/6 درصد سال 98 به 1/7 درصد در سال 2007 رسيده كه اين افزايش نشان دهنده رشد تجارت درون منطقه اي نسبت به تجارت خارجي اعضا است اما با همه اين مباحث اكو هنوز به عنوان سازمان اقتصادي تاثيرگذار مطرح نيست.
سنايي افزود: اكو بايد تبديل به يك اتحاديه اقتصادي تاثيرگذار در دنيا شود لذا بايد ميزان حضورش در تجارت جهاني به مراتب بيشتر از حد امروز آن شود.
وي سپس برخي حوزه هاي چالش آفرين در روند رو به رشد اكو را نام برد و عمده ترين آن ها را اعمال نفوذ برخي كشورهاي فرا منطقه اي، تمايل برخي اعضا به خارج ، چالش هاي سياسي و منازعات در برخي كشورها و رژيم حقوقي درياي خزر عنوان كرد.
در بخش ديگري از اين نشست تخصصي' حسن بهشتي‌پور' كارشناس مسائل اكو در سخناني به نشست آتي سران اكو و منافع جمهوري اسلامي ايران در آن پرداخت و گفت: براساس بيانيه پاياني دهمين اجلاس سران سازمان اكو در تهران در سال 1387 قرار بود اجلاس بعدي در پاكستان برگزار شود. اما مكان اين اجلاس به استانبول تفيير يافت.
اين كارشناس مسائل بين‌الملل با اشاره به تاريخچه تشكيل سازمان اكو و افزايش اعضا از سه عضو اصلي ايران، تركيه و پاكستان به 10 كشور در سال 1992 گفت: ابتدا اين سازمان يك دست بود اما با افزوده شدن هفت كشور به آن ، ناهمگن شد ولي اكنون پس از 18 سال اين سازمان همگن تر و باثبات تر شده است.
اين كارشناس مسائل بين الملل برخي نكات مثبت اكو را برشمرد و گفت: كشورهاي منطقه داراي ميراث مشترك تاريخي و فرهنگي هستند كه مي توان از آن ها براي پايدار ساختن منافع اقتصادي استفاده كرد. ضمن اينكه وصل شدن راههاي حمل و نقل نيز توانسته است بستر مناسبي براي مكمل شدن اقتصاد و همكاري بيشتر بين اعضاي آن پديد آورد.
وي در مورد اهميت اكو براي جمهوري اسلامي ايران نيز گفت اگر منطقه گرايي به معناي ايجاد فضا براي استفاده و فعاليت بيشتر اقتصادي باشد مي تواند بسيار مفيد باشد. همگرايي شعار نيست و تحقق عيني آن رسيدن به منافع مشترك است.
وي در پايان گفت اجرايي كردن توافقاتي كه 15 سال برآن ها تاكيد شده و قرار بود تا چشم انداز آن تا چهار سال ديگر به نتيجه برسد، از نكاتي است كه بايد در اجلاس سران دنبال شوند.